Elk jaar organiseert de Verenigde Naties wereldwijd de ‘Internationale herinneringsdag voor verkeersslachtoffers’. Doorheen de jaren is dat een belangrijk moment geworden om aandacht te vragen voor de emotionele schade die door verkeersongevallen veroorzaakt wordt en om de slachtoffers op gepaste wijze te eren.
Ook wordt er hulde gebracht aan de hulp- en interventiediensten die alle moeite doen om de ernst van ongevallen te verminderen.
In 1972 – exact 50 jaar geleden - kwamen 3101 personen om het leven op onze wegen. Dat is het hoogste aantal dat ooit officieel geregistreerd werd in ons land. Vanaf dat jaar werd het duidelijk dat er maatregelen moesten genomen worden om het aantal verkeersdoden een halt toe te roepen. Zo werd in 1974 definitief 120 km/u ingevoerd als de maximumsnelheid op autosnelwegen en 90 km/u op andere wegen. Dit was het begin van een lange lijst van maatregelen die de situatie aanzienlijk zouden verbeteren. In 1984 daalde ons land voor het eerst onder de 2.000 doden en in 2008 daalde dit aantal onder de 1.000. In 2019, het laatste jaar voor de gezondheidscrisis, stierven 644 mensen op onze wegen.
Ondanks de vooruitgang die geboekt is, zijn er de laatste 50 jaar ongeveer 80.000 slachtoffers overleden in een verkeersongeval. Dat is ongeveer even veel als het aantal inwoners van Hasselt. Daarom hebben Vias institute en de VZW Ouders van Verongelukte Kinderen (OVK) in aanwezigheid van Vlaams minister van Mobiliteit en Openbare Werken Lydia Peeters vandaag symbolisch in Hasselt een tapijt onthuld met daarop de namen van al die slachtoffers.
Naast deze doden vielen er meer dan 3,4 miljoen gewonden. Voor sommigen van hen heeft het ongeval hun leven volledig veranderd. Zo herstelt 80% van alle mensen die ernstig gewond raken bij verkeersongevallen nooit meer volledig. Zij hebben in hun dagelijks leven nog steeds in meer of mindere mate last van hun ongeval. 30% van hen is zelfs moeten verhuizen als gevolg van het ongeval. De gevolgen zijn niet alleen enorm voor het slachtoffer, maar ook voor de directe familie. In 1 op de 6 gevallen (16%) moest een lid van de naaste familie van de gewonde zelfs stoppen met werken om voor hem of haar te zorgen.
Tijdens de Staten-Generaal van de Verkeersveiligheid een jaar geleden werden 32 maatregelen aangekondigd door de federale overheid om België te helpen de enige menselijk aanvaardbare doelstelling te bereiken, namelijk nul verkeersdoden tegen 2050. Voor 2030 is een tussentijdse doelstelling van maximaal 320 doden vastgesteld. In 2021 stierven officieel 516 mensen op onze wegen en de laatste cijfers van de verkeersveiligheidsbarometer suggereren dat dit cijfer in 2022 zal stijgen. Kortom, er is nog een lange weg te gaan.
Bron: VIAS Institute
